Kościół Parafialny p. w. Najświętszej Maryi Panny - Hyżneńskie Sanktuarium

Pierwszy kościół w Hyżnem powstał na przełomie XV i XVI w. u stóp obecnego Wzgórza Kościelnego p. w. Wszystkich Świętych. Drewniany kościółek jednak był podmywany przez tutejszą Tatynę co spowodowało zniszczenie tej świątyni. Drugi drewniany kościół został już wzniesiony na wzgórzu w celu uniknięcia kolejnych zalań przez rzekę. I tym razem jednak nie udało się ustrzec zniszczeń z tym że wodę zastąpili Tatarzy w czasie najazdu paląc budowlę. Dzisiejszy kościół powstał jako trzeci w latach 1727 - 1739, w którym usytuowano ocalałe ze spalonej świątyni: kamienną chrzcielnicę, dzwon Jan i oczywiście Cudowny Obraz Matki Bożej Łaskawej. Budynek był kilkakrotnie gruntownie remontowany i rozbudowywany. Finalnie kościół to trzynawowa budowla z prostokątnym prezbiterium na planie prostokąta. Na dachu świątyni znajduje się barokowa wieżyczka na sygnaturkę. Wnętrze jest bardzo bogate i niebanalne. Kościół jest główną częścią hyżneńskiego zespołu kościelnego.

Obok światyni w latach 1975 - 1976 wybudowano zadaszony polowy ołtarz tzw. Wiatę na którym odbywa się corocznie 8 września odpust parafialny.

Parafia należy do Diecezji Przemyskiej, Dekanat Błażowa.

Obiekt wpisany do Rejestru Zabytków dn. 29 listopada 2006 r. nr A - 117.

Kosciół w Hyżnem - odsłona zimowa